SOG van SCROG onderscheiden

DEEL 1 / INTRO

Voordat we onze aandacht kunnen richten op de bloei- of groeifase, moeten we ervoor zorgen dat we binnen een zo kort mogelijke groeiperiode of 'veg' periode, grote en gezonde dames hebben gekweekt. De grootte en de gezondheid van de planten bepalen voor het grootste gedeelte onze eventuele opbrengst. Het is de bedoeling dat we de ontkiemde zaadjes gedurende de groeiperiode zo snel mogelijk tot flinke, stevige groene struiken uit laten groeien.

Om er zeker van te zijn dat de planten een sterke stengel ontwikkelen, is het aangeraden om een ventilator te laten draaien in de groeiruimte. Hiermee ben je verzekerd van een gelijk klimaat, omdat de koele en de warme lucht op deze manier worden gemengd en er een zachte bries over je planten wordt geblazen. Hierdoor worden de planten gestimuleerd om hun stengels te verstevigen en een dikkere stengel kan zwaardere buds dragen. Je zult al heel snel het resultaat van het gebruiken van een ventilator zien.

De plant past zich ongelooflijk snel aan. Het is gewoon een kwestie van de ventilator in de richting van je planten plaatsen, totdat je ze heen en weer ziet bewegen. Na slechts een paar dagen zullen ze niet meer bewegen; de kleine planten zullen stevig op hun plaats blijven staan, onberoerd door de bries. Dit is het bewijs dat de plant snel de benodigde stappen heeft genomen om haar stengel te verdikken. Als je wilt, kun je de intensiteit van de ventilator (indien deze over een hogere instelling beschikt) opvoeren.

De plant past zich ongelooflijk snel aan. Het is gewoon een kwestie van de ventilator in de richting van je planten plaatsen, totdat je ze heen en weer ziet bewegen.

 

De plant past zich ongelooflijk snel aan. Het is gewoon een kwestie van de ventilator in de richting van je planten plaatsen, totdat je ze heen en weer ziet bewegen.

Zorg ervoor dat de bries zodanig sterk is, dat de planten weer heen en weer bewegen. Na een tijdje zullen de planten hun stengels zodanig hebben versterkt dat zij weer weerstand kunnen bieden tegen de 'wind'. Het eindresultaat is een sterke en struikachtige plant in plaats van een dunne en spichtige plant. Het zorgen voor een goede bries tijdens de 'veg' fase is een zeer goedkope techniek voor het verhogen van je opbrengst.

Door onder lampen te kweken, krijg je massieve buds; soms zo zwaar dat de zijtakken van je plant misschien niet sterk genoeg zijn om ze te dragen, waardoor je een deel van je oogst kunt verliezen. Als je al eens eerder in je tuin hebt geoogst, heb je ondertussen ongetwijfeld ontdekt, dat het meestal de planten met de stevige stengels zijn die de meeste buds produceren, hoewel er natuurlijk altijd uitzonderingen op de regels zijn.

DEEL 2 / VOEDINGSTIJD

Na een tijdje zul je de planten moeten voeden om hun snelle groei onder de lampen te ondersteunen. Hoe beter de kwaliteit van de aarde waarin je kweekt (d. w. z. hoe meer voedingsstoffen deze bevat), hoe langer je kunt wachten met het geven van de eerste bijvoeding. Het is echter aangeraden om zo nu en dan een kleine hoeveelheid voedingsstoffen toe te voegen, zelfs aan planten die groeien in een sterk voorbemeste aardemix.

Door regelmatig voedingsstoffen toe te dienen, zorg je ervoor dat het medium niet plotseling verarmt raakt. Op deze manier vul je de mix constant aan. Onder normale omstandigheden zal een goede aardemix bijvoeding nodig hebben na drie weken groei, maar met een regelmatige toevoeging van voedingsstoffen zal het vijf of zes weken duren voordat deze uitgeput raakt.

Je voorkomt hier bepaalde problemen mee, want als je niets toevoegt aan je aardemix, zul je op den duur plotseling aanzienlijke hoeveelheden vloeibare voedingsstoffen moeten toevoegen. Dit is in wezen geen probleem, maar kan wel een obstakel vormen voor beginnende kwekers die er nog niet helemaal zeker van zijn hoeveel voeding de plant aan kan, waardoor je binnen de kortste keren gele planten kunt krijgen. Voeding is iets dat je geleidelijk aan dient op te bouwen, omdat de plant door verschillende fases gaat.

Je voorkomt hier bepaalde problemen mee, want als je niets toevoegt aan je aardemix, zul je op den duur plotseling aanzienlijke hoeveelheden vloeibare voedingsstoffen moeten toevoegen.

 

Je voorkomt hier bepaalde problemen mee, want als je niets toevoegt aan je aardemix, zul je op den duur plotseling aanzienlijke hoeveelheden vloeibare voedingsstoffen moeten toevoegen.

De kleine zaailing heeft weinig tot geen extra voeding nodig en je kunt het beste anderhalve week wachten met het geven van hun eerste voeding. Vervolgens dien je een halve dosis van de op de fles aangegeven dosis toe te dienen. De EC van de voedingsmix zal dan rond de 1.4 liggen, afhankelijk van het merk dat je gebruikt. Zodra de planten zijn gegroeid, kun je ze een hogere dosis geven. Op deze manier voeg je steeds een beetje meer voedingsstoffen toe aan je water. Als je dezelfde hoeveelheid voeding blijft toevoegen, komt het vaak voor dat je planten een gebrek zullen ontwikkelen. Je blijft steeds dezelfde hoeveelheid voedingsstoffen toedienen, maar je plant wordt groter en groter en kan - of moet - meer gebruiken. Hier dient elke kweker rekening mee te houden.

Ik ben dan ook geen grote voorstander van kant-en-klare kweekplannen, omdat elke groeiruimte en elke plant anders is. Je moet naar de planten zelf kijken en dan beslissen wat het beste voor ze is.

DEEL 3 / VEEL VOORKOMENDE GEBREKEN

De meest voorkomende gebreken die je kunt tegenkomen zijn stikstof-, kalium- en fosforgebreken. Met name tijdens de groeifase zijn je planten vatbaar voor een stikstof- en kaliumgebrek. Mijn ervaring is dat kaliumgebrek het vaakst voorkomt.

Een stikstofgebrek is makkelijk te herkennen, omdat de punten van de bladeren in dit geval geel kleuren en het blad richting de bladstengel geler wordt.

De plant zuigt alle stikstof uit deze bladeren, omdat er zich nergens anders voldoende stikstof bevindt. Oude bladeren worden leeggezogen en al hun voedingsstoffen worden naar het nieuwe gebladerte gebracht.

Een kaliumgebrek komt in mijn ervaring het vaakst voor en is herkenbaar aan het feit dat de bladeren vanaf de buitenste rand naar binnen toe, richting de hoofdader in het midden van het blad, geel kleuren.

De plant zuigt alle stikstof uit deze bladeren, omdat er zich nergens anders voldoende stikstof bevindt.

 

De plant zuigt alle stikstof uit deze bladeren, omdat er zich nergens anders voldoende stikstof bevindt.

Een kaliumgebrek is makkelijk te onderscheiden van een stikstofgebrek. Je kunt soms beide gebreken tegelijk hebben. De punt van het blad en de buitenste rand van het blad kleuren in dit geval tegelijkertijd geel. Tijdens de bloei heb je de meeste kans op een fosforgebrek en/of een kaliumgebrek. Een fosforgebrek is moeilijker te herkennen.

De planten ontwikkelen een algehele donkere paarsachtige verkleuring. Ook wordt de bloei onderbroken, waardoor de planten kleiner zullen zijn. Het belangrijkste om te weten is dat deze gebreken op de korte termijn niet schadelijk zijn voor de planten. Het herkennen van gebreken heb je snel onder de knie en ze zijn eenvoudig te verhelpen.

Door je planten extra voeding te geven, zullen de gele bladeren weer een mooie groene kleur krijgen. Ze doen zich tegoed aan de verse toevoer van stikstof, fosfor of kalium, totdat ze helemaal ‘vol’ zitten.

Je kunt als beginner dan ook beter je planten ondervoeden dan overbemesten. Door ze tekorten te laten ervaren, leer je de grenzen van de plant. Je begint altijd met een aantal planten. Omdat het nu goed gaat met je planten, geef je ze na een tijdje een beetje meer voeding. Als je vervolgens problemen tegenkomt waarvan je de oorzaak niet kent, weet je dat er iets serieus aan de hand is.

Als je weet hoe je een bepaald gebrek kunt herkennen, kun je dit meteen uitsluiten en op zoek gaan naar een andere oorzaak van het probleem.

Als je begint met kweken, is het een goed idee om één plant te nemen waarmee je experimenteert, door deze plant absoluut geen extra voeding te geven, zodat je vervolgens de gebreken kunt observeren. Probeer op deze manier te ontdekken welke gebreken je tegenkomt en bespreek bijvoorbeeld de symptomen op de online forums, of met een vriend of iets dergelijks en vraag om advies.

Als je deze kennis eenmaal onder de knie hebt, zullen toekomstige oogsten soepeler verlopen.

DEEL 4 / KLEUREN HERKENNEN

Elke beginnende kweker kan een topkweker zijn, tenzij hij kleurenblind is. Om erachter te komen hoeveel voeding je planten echt nodig hebben, moet je tijd doorbrengen met je planten en ze observeren. Zo simpel is het. Als je planten over voldoende voedingsstoffen beschikken, zullen ze heldergroen van kleur zijn en zullen de bladeren een gezonde glans hebben. Dit is de optimale groei en bloei waarnaar we hebben gestreefd.

Als je naar de bladeren van je plant kijkt, zul je zien dat ze al snel lichter groen kleuren.

 

Als je naar de bladeren van je plant kijkt, zul je zien dat ze al snel lichter groen kleuren.

Als je binnen een korte tijd na deze observatie niet begint met het verhogen van het voedingsstoffenniveau, zullen bepaalde gebreken ongemerkt binnendringen. Als je naar de bladeren van je plant kijkt, zul je zien dat ze al snel lichter groen kleuren. Als je planten lichter groen kleuren, is dit een teken dat ze extra voeding kunnen gebruiken. Als je niet goed oplet en te lang wacht met het geven van voeding, zullen de bladeren geel kleuren.

De plant heeft deze oude bladeren niet meer nodig en ontrekt alle bruikbare voedingsstoffen uit deze bladeren.

 

De plant heeft deze oude bladeren niet meer nodig en ontrekt alle bruikbare voedingsstoffen uit deze bladeren.

Je merkt het dus snel genoeg als het niet de goede kant op gaat. Sommige oudere bladeren die weinig tot geen licht krijgen, zullen automatisch geel kleuren.

De plant heeft deze oude bladeren niet meer nodig en ontrekt alle bruikbare voedingsstoffen uit deze bladeren. Trek dus niet meteen de conclusie dat je een tekort aan voedingsstoffen hebt als er een paar bladeren geel kleuren.

Er is al snel sprake van overbemesting, door de ophoping van zouten in de aardemix of door het geven van een te zware dosis voedingsstoffen aan je planten.

Zouten kunnen worden weggespoeld met een enzymenpreparaat. Dit product zorgt ervoor dat dode wortelmaterie wordt verwijderd, wat goed is omdat de plant constant nieuwe wortels aanmaakt en oude wortels laat afsterven.

Tevens zorgt het ervoor dat de zouten uit de substanties die je hebt gebruikt worden verwijderd. Je voorkomt hiermee niet de kans op overbemesting, maar het vermindert de kans op overbemesting wel en zorgt voor een gezonder medium, wat je planten zeker weten te waarderen, waardoor ze beter groeien en bloeien.

DEEL 5 / OVERVOEDEN

Als je er in slaagt om perfecte, schitterende, donkere en supergroene planten te krijgen, is het oppassen geblazen. Als je nu teveel voeding geeft, kan dit leiden tot overbemesting. De planten hebben tenslotte meer dan genoeg voeding.

Je kunt het beste wachten met het geven van meer voeding totdat je ziet dat de planten bleker kleuren. Noteer hoeveel dagen het duurt voordat dit gebeurt. Als het bijvoorbeeld een paar dagen duurt, noteer dit dan in gedachten en begin met voeden om de donkere groene kleur terug te krijgen.

Als je er in slaagt om perfecte, schitterende, donkere en supergroene planten te krijgen, is het oppassen geblazen.

 

Als je er in slaagt om perfecte, schitterende, donkere en supergroene planten te krijgen, is het oppassen geblazen.

Zodra je deze periode hebt vastgesteld, kun je de planten gerust elke twee dagen voeden. Je hebt tenslotte getest hoe lang ze zonder voeding kunnen. Als je er niet zeker van bent of je planten voeding nodig hebben, kun je het beste nog een poosje wachten.

Om het de kweker gemakkelijk te maken zijn er producten als pH- en EC-meters beschikbaar.

De pH is de zuurtegraad van je medium, die bepaalt hoe makkelijk je plant bepaalde substanties kan opnemen en dus in welke hoeveelheden deze kunnen worden gegeven.

Met een EC-meter kun je nauwkeurig het niveau van de voedingsstoffen die je aan de planten wilt geven meten. Met deze meter kun je de dosis tijdens de groei eenvoudig en langzaam opbouwen. De meters zijn handig als je alles perfect wilt hebben, maar zijn geen absolute ‘must have’.

Daarom is het voor een beginnende kweker aangeraden om te beginnen met kweken in aarde, zodat deze instrumenten niet nodig zijn. De aarde fungeert als buffer.

Zodra je de basiskweektechnieken onder de knie hebt, is het de moeite waard om een EC- en pH-meter aan te schaffen, om het jezelf gemakkelijk te maken en om nog betere planten te kweken.

DEEL 6 / KWEEKSTIJL

De twee meest voorkomende kweekmethodes zijn de zogenoemde sog en scrog methode.

SOG

Sog (wat staat voor 'sea of green') houdt in dat we een heleboel planten per vierkante meter hebben, die we vervolgens een paar dagen de tijd of helemaal geen tijd geven, voordat we ze in bloei zetten. Het resultaat is dat de planten weinig of geen zijtakken produceren en beperkt omhoog groeien. Je eindigt dus met een 'stok' van buds vanaf de bodem tot aan de top. Deze methode is met name geliefd bij de commerciële kweker.

Het resultaat is dat de planten weinig of geen zijtakken produceren en beperkt omhoog groeien.

 

Het resultaat is dat de planten weinig of geen zijtakken produceren en beperkt omhoog groeien.

Als je je planten iets langer door laat groeien, geef je ze de tijd om zijtakken te ontwikkelen, waardoor je struikachtige planten krijgt. Deze methode wordt door de meerderheid van de kwekers gebruikt.

SCROG

Als je slechts over een aantal planten op een vierkante meter beschikt, kun je ervoor kiezen om de scrog ('screen of green') techniek toe te passen

 

Als je slechts over een aantal planten op een vierkante meter beschikt, kun je ervoor kiezen om de scrog ('screen of green') techniek toe te passen

Als je slechts over een aantal planten op een vierkante meter beschikt, kun je ervoor kiezen om de scrog ('screen of green') techniek toe te passen. Met 'scroggen' bedoel ik dat we de hoofdscheut van de plant gaan verwijderen. Het is in principe een vorm van toppen. Je vindt de hoofdscheut in het midden van de plant op de hoofdstengel.

De hoofdscheut zorgt voor nieuwe bladeren en zijtakken. Als we deze toppen zal de plant stoppen met groeien in de hoogte. De plant verspreidt vervolgens haar energie langs de overgebleven zijtakken. Alle zijtakken zullen sterker worden in hun groei. Op deze manier krijg je brede planten met zijtakken, die allemaal ongeveer van gelijke hoogte zijn. De meerderheid van de buds worden op hun beurt gevonden op de bovenste zijde, waar het meeste licht komt. Je eindigt met een kortere, maar vollere plant.

Je kunt het beste relatief vroeg beginnen met toppen (na twee weken groei en tenminste één week voordat de bloei staat gepland) als je wilt profiteren van de voordelen. Je moet de plant wat tijd geven om te wennen aan het proces. Op deze manier kun je met slechts een aantal planten een zo groot mogelijke oogst behalen.

DEEL 7 / HET NETEFFECT

Een ervaren 'scrogger' plaatst een net over zijn planten, hierdoor ontwikkelen de zijtakken zich mooi en lopen gelijkmatig uit, waardoor de hoeveelheid licht die elke tak ontvangt wordt gemaximaliseerd. Eenmaal in bloei, krijg je zo een schitterende laag buds. Met de sog methode eindig je met één grote bud met een paar middelmatige tot kleinere buds op de plant. Met de scrog methode krijg je een heleboel middelmatige buds.

Een voordeel van deze methode is dat je een kleinere kans op een schimmelinfectie hebt, omdat je een heleboel kleine buds hebt in plaats van één grote bud. Als je in een vochtige omgeving woont of problemen hebt met een te hoge luchtvochtigheid in je groeiruimte, kun je het beste de scrog methode gebruiken om de kans op het rotten van je bud te verkleinen. De opbrengst van de beide kweekmethodes is ongeveer gelijk als je ze goed uitvoert. Er hangt veel af van de soort plant die je gebruikt. De ene soort is beter geschikt voor een bepaalde kweekmethode dan een andere soort. Als je de sog methode gaat gebruiken, kun je beter een plant nemen die erom bekend staat dat deze een enorme hoofdbud, langwerpige buds en weinig zijtakken produceert.

Een voordeel van deze methode is dat je een kleinere kans op een schimmelinfectie hebt, omdat je een heleboel kleine buds hebt in plaats van één grote bud

 

Een voordeel van deze methode is dat je een kleinere kans op een schimmelinfectie hebt, omdat je een heleboel kleine buds hebt in plaats van één grote bud

Met de scrog methode kun je het beste kiezen voor een variëteit die veel zijtakken aanmaakt en bovendien een enorme hoeveelheid buds op deze takken produceert en die over een stevige stengel beschikt. Als je besluit om de scrog methode te gebruiken, is het aangeraden om de onderste takken van de plant te verwijderen. We willen er tenslotte zeker van zijn dat er zoveel mogelijk energie naar de bovenste takken, waar het licht van de lampen op valt, wordt gebracht.

De laagste zijtakken krijgen weinig tot geen lucht en zullen pluizige buds ontwikkelen. Door deze takken te verwijderen, verkrijg je een goede luchtcirculatie onder de planten en wordt alle beschikbare energie omhoog gestuurd naar de hogere buds. Je kunt dit ook doen bij de sog methode, als je merkt dat het gebladerte te dicht wordt. Door de laagste zijtakken van de plant te verwijderen, kunnen de bovenste takken zich beter ontwikkelen en zich uitstrekken, waardoor ze dichter naar de lichtbron toe groeien en zwaarder worden.

Er bestaan veel van deze variëteiten, waarmee je natuurlijk kunt experimenteren. Sommige kwekers knippen alle zijtakken eraf tijdens de groeifase en laten alleen de 4-6 best ontwikkelde zijtakken aan de plant zitten. Om onze plant zich zo goed mogelijk 'thuis te laten voelen', raad ik aan om haar altijd lauwwarm water (rond de 23 graden) te geven. Voor ons voelt dit nog steeds koud aan. Koud water zorgt er echter voor dat de wortels van onze planten in shock raken, waardoor de groei en de bloei van de plant wordt vertraagd.

Ter afsluiting zou ik graag nog willen vermelden dat de groeiperiode even belangrijk is als de bloeiperiode, of misschien zelfs belangrijker. De groeiperiode vormt de basis van een gezonde bloeiperiode. Hoe beter je wordt in het kweken, hoe sneller je je planten tot hun optimale grootte zult weten te brengen in de voorgroeifase. Hiermee bespaar je de tijd die ze normaal gesproken nodig zouden hebben in de groeiperiode, waardoor je niet alleen tijd, maar ook elektriciteit bespaart.