Duitsland is dit jaar het land om op alle fronten in de gaten te houden wat betreft de cannabis hervormingen. Op 19 Januari 2017 stemde het kabinet unaniem in met de legalisering voor medicinaal cannabisgebruik. Wetgevers kwamen tevens overeen de status van cannabis te veranderen. Het meest verbazingwekkende is nog wel dat het onder de nationale gezondheidsverzekering gaat vallen. Deze historische beslissing heeft invloed op 90% van de Duitse bevolking.
Het resultaat? Cannabis staat op het punt om mainstream te worden. Daar komt nog bij dat het hier nog verder gaat dan in andere landen. Met inbegrip van Canada. Het gaat hier strikt aangeboden worden volgens de regulering van farmaceutica. Dat zal deze markt grondig vormgeven.
Tijdens de ICBC in Berlijn bracht de Duitse overheid haar eerste tenderbod uit voor de binnenlandse kweek. Zowel de timing als de details van het tenderbod waren een slimme zet van de overheid.
De vereisten zorgden voor veel woede bij enkele prominente hoopvolle Duitsers. Dit is echter overduidelijk een moment voor hervormingen, zowel in Duitsland als de rest van Europa. De hieruit volgende impact zou de wereldwijde regelgeving kunnen beïnvloeden.
GROTE STAPPEN
Er liggen tien licenties voor het oprapen. Wat een **legale kweker gaat inhouden is een concept dat nog vormgegeven moet worden. Daar komt nog bij dat enkele van deze vergunningen naar bedrijven gaan die het best kunnen worden omschreven als "importeur" of zelfs "distributeur". De overheid lijkt er op uit te zijn dit als pornografie te beschouwen. Met andere woorden "het zal duidelijk worden wanneer je het ziet". Ze creëert voor zichzelf zoveel mogelijk ruimte als mogelijk is.
De reden? Er zijn momenteel slechts 1000 "legale" Duitse patiënten. Officiële ramingen verwachten hier een stijging van het aantal patiënten met ongeveer 5-10.000 patiënten per jaar. Dat gaat gelijk op met de situatie in Canada. Het aantal patiënten is daar de afgelopen jaren met 10% per maand toegenomen.
Met Duitsland ligt dat echter anders. Vanaf het begin gaan de Duitse sociale verzekeraars verplicht worden gesteld om tot ongeveer 125 gram cannabis-toppen per maand te leveren (en dan van nog onbekende potentie en kwaliteit). Maandelijkse kosten voor de patiënt? Ongeveer 10 euro per maand. Nergens ter wereld is wiet ingevoerd in zo een functionele gezondheidszorg. Duitsland staat aan de vooravond van een nieuw niveau van medicinale aanvaarding.
Uiteindelijk betekent dit dat de bevoorrading stapsgewijs zou kunnen toenemen of uit elkaar spatten. Het volgende probleem hangt af van hoe activisten, medici en anderen in staat zullen zijn dit kenbaar te maken.
De overheid is zich terdege bewust van alle gevolgen die dit gaat hebben. In feite, Dr. Ingo Michels, voormalig hoofd van het bureau van het Federale Drugs Commissariaat, gaf geen toespraak zoals gepland op het ICBC. Hij wilde ongetwijfeld de hoon vermijden die enkele kweek-activisten voor hem in petto hadden. Het betekent tevens dat de Duitse overheid Oost-Indisch doof is zodat ze zoveel mogelijk "creativiteit" behoudt tijdens het proces.
Dat gezegd hebbende, de timing van de tender uitgifte was overduidelijk geen toeval. De ICBC conferentie was een unieke samenkomst van belangrijke bobo's van de Canadese, Amerikaanse en Duitse politieke macht. Het mag duidelijk zijn dat de overheid al haar mogelijkheden open wil houden.
Momenteel worden er hier ongeveer 12 verschillende merken gedistribueerd. Ze zijn afkomstig van Bedrocan en de Canadese coalitie waaronder Tweed en Canopy Canada samenwerken via hun Duitse partner MedCann. Tilray heeft zich ook aangemeld voor een Duitse vergunning. Het bedrijf importeert momenteel extracten in Europa.
WIE NIET KAN MEEDINGEN
De hoofdoorzaak van de irritatie van de Duitsers die het ICBC bezochten was, dat de reguleringen duidelijk met opzet zó opgesteld waren zodat de meest van hen uitgesloten zouden worden. Mensen die wegens kweken opgepakt zijn geweest mogen niet meedoen. Zo ook mensen die gewassen gekweekt hebben die niet als dusdanig geregistreerd, en in strijd met gevestigde regelgeving waren. Dat omvat ook binnenlandse kwekers met uitzondering van enkele industriële producenten van hennep. Zelfs hen werd aangeraden om een partnerschap aan te gaan met een externe strategisch consulent. De overheid is duidelijk op zoek naar ervaren kwekers zodat voldaan kan worden aan de vereisten van de regelgeving op federaal gebied.
Dit houdt per definitie in dat alle kwekers uit Canada die in het bezit zijn van een vergunning de belangrijkste kandidaten zijn voor een mogelijke partnerschap met een binnenlandse partner. Die partner zou geld, land, of andere expertise mee kunnen brengen. Het tenderbod vereist dat respondenten bewijzen dat ze in staat zijn aan een minimale jaarlijkse hoeveelheid (200 kilo per jaar tussen 2010 en 2022) te voldoen. Ze dienen tevens aan te tonen dat ze in staat zijn geweest om gedurende de afgelopen drie jaar minstens 50 kilo per jaar te produceren in enkele legale rechtsgebieden.
Dat wil zeggen dat al die gekwalificeerde bedrijven die in de toekomstige kweekoperaties aan deze vereisten willen voldoen puur theoretisch zijn. Zo zou de mix van cannabis afgeleverd kunnen worden. Maar wat belangrijker is, de Duitse overheid laat de deur op een kier staan voor degenen die bereid zijn cannabis-extracten van 100% te leveren.
Dit betekent dat bedrijven die zich toeleggen op extracten zich nu in de beste positie bevinden om een partnerschap aan te gaan met Canadese bedrijven die ofwel de volledige toppen of bewerkte oliën kunnen leveren.
MEDICINAAL MEDICINAAL MEDICINAAL
Wat gaat dit allemaal voor gevolgen hebben voor de rest van de markt? Het is duidelijk dat Duitsland voornemens is een binnenlandse markt te creëeren onder bescherming van de richtlijnen van de VN. Dit inclusief de vestiging van een federale cannabis organisatie. Die eerste voorbereidingen zijn inmiddels in volle gang.
Dat betekent echter ook dat het tenderbod beoordeeld zal gaan worden door mensen die pas in dienst getreden zijn van een nieuwe organisatie van de federale overheid. Veel van die mensen zullen een medische achtergrond hebben of zelfs arts zijn. De overheid is inmiddels naarstig op zoek naar artsen en andere specialisten voor opleidingen op het gebied van medicinale cannabis. Dat houdt in dat er voor de toekomst grote kansen liggen, in ieder geval voor het op creatieve wijze over de drug alhier onderricht verschaffen. Verder zal de aandacht vooral gevestigd worden op toegestaan medicinaal gebruik. Dat betekent een focus op de wetenschap en onderzoeksgegevens. De Duitsers zijn zeer grondig met dit soort wetenschappelijke verklaringen en hebben daar veel ervaring mee.
DE TOEKOMST VAN DE DUITSE THUISKWEKER
Dit is nu typisch zo'n gebied waarover nog onduidelijkheid bestaat. Duitse wetgevers zijn om diverse redenen snel tot beslissingen gekomen voor de medicinale wetgeving. Ten eerste worden de ontwikkelingen in Amerika nauwkeurig in de gaten gehouden. En niet te vergeten Canada, Israël en Australië. Verder waren het in Duitsland, net als in Mexico, patiënten die weg hebben geplaveid door het uitdagen van de constitutionele basis van het verbod. De afgelopen jaren zijn deze uitdagingen aangegaan door vijf patiënten die de federale overheid overheid aanklaagden voor legale toegang. Op dat moment hield dit in dat drie van de eisers een onofficiële vergunning kregen om thuis zoveel als ze nodig hadden. Hoe dat met het nieuwe systeem zal uitpakken is een andere vraag. Het zou kunnen zijn dat ze een tijdelijke vergunning krijgen voor het oprichten van stichtingen waarbij de overheid mensen in dienst gaat nemen voor de nu legaal toegankelijke verkrijgbaarheid. Ze zouden andere bekwaamheden kunnen hebben.
Het is in ieder geval duidelijk dat er een eind komt aan hun onbeperkte recht om zelf planten te kweken.
Wat verder zeer waarschijnlijk is voor de nabije of verre toekomst is dat steden zoals Bremen, Frankfurt en Berlijn zelf een soort legalisering voor de status van de drug gaat invoeren - zelfs voor recreatieve gebruikers. De patiënten zelf zijn niet in staat voor zichzelf te zorgen met het soort minimale kweken zoals dat in plaatsen met soortgelijke gevallen gebeurd. Het maximum van vijf planten bijvoorbeeld voor de ouderen zou genoeg zijn om ze van dit soort "experimenten" te weerhouden. Dit begint met het ontmantelen van een ontwikkelde en winstgevende zwarte markt.
Aan het eind van de rit zou dit een zegen kunnen zijn voor de wereld van de thuiskwekers. Wat dit in feite zou kunnen veroorzaken is het ontketenen van een uitgekiende markt voor betere en zeldzamere soorten. In Deutschland zijn mensen nog steeds gek op kweken. Een van de meest onderscheidende kenmerken van Duitse steden is de overvloed aan ruimte om te kweken.
De politie is duidelijk niet geïnteresseerd in het aanpakken van dit soort activiteiten. Eenvoudig gesteld zou je kunnen zeggen dat de politie graag zou zien dat dit probleem verdwijnt. Ze zijn duidelijk voorstanders van regulering. Als het aantal straatdealers zou verminderen door legalisering zijn ze direct voorstanders. De waarheid is dat veel agenten zelf ook roken. Maar dat geven ze aan journalisten niet toe.
ER WORDEN INTERNATIONALE COALITIES GEVORMD
Wat betekent dit allemaal voor de cannapreneurs? Als je legitieme ervaring hebt, zoek dan een partner.
Er zijn reeds diverse initiatieven genomen.
Het is inmiddels ook duidelijk dat dit het allereerste tenderbod is wat de overheid gaat uitgeven. Het zal zeker niet het laatste zijn. Deze kans bestaat op een uniek banenprogramma en voor dit soort praktische zaken is de overheid niet ongevoelig. Er zal op de markt ruimte zijn voor zowel innovatie als ondernemerschap.
Het is inmiddels ook duidelijk dat de Duitse markt zich ontwikkelt in een echt federaal model voor medicinaal gebruik.
Met andere woorden zou Duitsland in feite de wereld kunnen begeleiden in de volgende stap van cannabis-onderzoek. Het zou ook tot de ontwikkeling van farmaceutica kunnen leiden. Het plan voor legalisering zal er ongetwijfeld toe bijdragen dat er meer over de krachten van deze plant ontdekt gaat worden.
Daar heeft iedereen baat bij, ongeacht het resultaat van het eerste tenderbod voor de verbouw in het land.
