Stel je voor dat je klappen moet opvangen om geld te verdienen. Je kunt dit proberen te vermijden. Maar iedere keer nadat je je prestatie hebt geleverd, wordt je betaald om dit voor lief te nemen. Je taak is om alles uit je lichaam te halen. Anderen kunnen je niet tegenhouden.
Dat is het leven van veel professionele atleten. In de Amerikaanse National Football League is dit echter de normaalste zaak van de wereld. En na jarenlange gevechten tegen het beleid, beginnen er nu dingen te veranderen.
De vele statistieken zijn schokkend. Maar misschien is dit wel het meest schrikbarend: professionele football spelers hebben vier keer meer de kans op het gebruik van opioïden.
Met andere woorden, er zijn maar weinig groepen die niet te maken hebben met pijn, drugsgebruik en overdosering. De scheidslijn tussen atleten en junkies uit de getto is dan ook erg dun.
DE NFL MAAKT ZICH KLAAR VOOR EEN NIEUW OFFENSIEF
De kans was klein dat de NFL ooit mee zou gaan in de legalisatiebeweging. Maar zelfs de NFL weet dat het beleid zo nu en dan aangepast moet worden aan de tijd waarin we leven. Begin mei kondigden verenigingsleiders een alles veranderende houding ten opzichte van cannabis aan.
En dat moet ook. Ze staan al enige tijd onder druk om medicinaal gebruik toe te staan. Nu hebben ze een voorstel opgesteld voor een beleid om recreatief gebruik in de sport "minder strafbaar" te maken.
Dit trekt vanzelfsprekend de aandacht van de huidige League Commissaris Roger Goodell. Een starre tegenstander van het gebruik van drugs in de sport is nu bereid te luisteren.
"Tot nu toe hebben ze niet gezegd dat dit een verandering is die je moet doorvoeren ten gunste van de gezondheid en veiligheid van onze spelers", aldus Goodell. "Als ze dat wel doen, gaan we zeker in overweging."
De vraag is natuurlijk, vooral als het aankomt op football; bestaat er echt zoiets als "recreatief gebruik" van cannabis? Het gaat hier om mensen die regelmatig beuken en klappen krijgen van andere gespierde mannen. Overweldigende, chronische pijn is een manier van leven geworden. Net als het vinden van een verzachtend middel, al dan niet een geneesmiddel, tegen de pijn die de professionals oplopen op het veld.
Het drugsbeleid van de NFL is daarnaast iets wat in strijd is met de werkelijkheid. De NFL maakt de resultaten van drugstests niet bekend. Ook worden spelers met een schone gezondheidscheck en spelers die geen league regels hebben overtreden, slechts eenmaal per jaar getest op drugs. Bovendien komt dit voor in het trainingsseizoen in het voorjaar. Hierdoor is het erg gemakkelijk om te tests te vermijden, al dan niet te misleiden. En iedereen, waaronder de spelers, is hiervan op de hoogte.
Het andere probleem van het beleid is de NFL zelf. De "anti-hasj" instelling van de League is tot nu toe niet alleen maar een eigenaarsbeleid. Het is onderdeel van de collectieve onderhandelingsovereenkomst met de spelers. Dat houdt in dat, als de spelers weigeren om zich te houden aan het beleid, de League geen keuze heeft. Hoewel het zeer onwaarschijnlijk is dat de NFL zomaar afstapt van zijn anti-hasj houding, komt er nu ruimte vrij voor een nieuwe kans.
De huidige collectieve onderhandelingsovereenkomst eindigt in 2020. Met andere woorden, precies rond die tijd bereikt de federale discussie over marihuana-legalisatie de presidentiële campagne. Ongeacht wie in het Witte Huis zit op dat moment, diegene moet een standpunt innemen over federale legalisatie. De meerderheid van de staten is nu akkoord gegaan met medicinale hervormingen. Het is geen punt van discussie meer. En op dat moment zal de NFL eerder volgen dan een leidende positie innemen.
Dat is publieke kennis voor iedereen in de VS. En als het aankomt op alle cannabis zaken, is er duidelijk sprake van een groene verandering. In april onderstreepte Jerry Jones, eigenaar van de Dallas Cowboys, dit nog maar eens. Op een recente bijeenkomst van NFL-eigenaars, stelde hij voor dat de league het verbod op marihuana in zijn geheel zou laten vallen.
Met die opening voor ogen is nu een voormalige speler opgestaan om het balletje verder te laten rollen. En gezien het professioneel football betreft, heeft hij het geld om zijn woorden om te zetten in daden.
DE EUGENE MONROE CASE
Eugene Monroe is een vrij typerend geval. Hij is slechts 30 jaar oud. Afgelopen jaar nam hij echter een publiek standpunt in over medicinaal gebruik van de drug. En vervolgens betaalde hij een hoge prijs. Hij was een ster in offensieve tackles. Hij was ook de best betaalde speler in een team met de meeste absenties. En na diverse operaties te hebben ondergaan, besloot hij om te pleiten voor het gebruik van medicinale cannabis. Het resultaat was onverbiddelijk. Hij verloor zijn contract bij de Baltimore Ravens.
Hij bracht echter ook een discussie op gang, met eindelijk een andere uitkomst als resultaat dan voorheen. De reden? Het land heeft een andere houding aangenomen ten opzichte van hasj. Bovendien is dit een verhaal dat, op het geld na, op begrip van veel Amerikanen kan rekenen.
Daarnaast begrijpt men ook de angst voor de drugtest. Zelfs als je "slechts" CBD-cannabis gebruikt. Het idee dat iemand een goedbetaalde baan eerder kan verliezen door het gebruik van CBD dan door het gebruik van voorgeschreven (legale) opioïden stuit dan ook op veel onbegrip.
"Ik moet het op de een of andere manier naar mijn eigen hand zetten. Het gebruiken van pillen deed me langzamerhand slechter voelen," vertelt Monroe aan de Washington Post. "Nu ben ik in staat om te functioneren, en extreem handig in het uitvinden van hoe je verschillende formules cannabis gebuikt."
WAT NU?
Gezien de publieke aandacht voor medicinaal gebruik, zal Monroe waarschijnlijk zijn plaats vinden in de opkomende medicinale, al dan niet sport-cannabisindustrie. Dit jaar heeft hij ook zo'n $100,000 gedoneerd aan cannabisonderzoek. De ontvangers? John Hopkins University en de University of Pennsylvania - twee van de voornaamste onderzoekscentra aan de Oostkust.
Hoewel het wonderbaarlijk lijkt dat het zo lang heeft geduurd voordat deze conversatie op gang kwam, is er anderzijds sprake van een beginnende overwinning. Het gebruik van cannabis in de professionele sport (naast andere middelen) slaat ook een nieuwe weg in. Onderzoek naar sportmedicatie voor de algehele gezondheid begint de waarde aan te tonen van cannabinoïden voor het welzijn.
Voorstanders bij duursporten, waaronder hardlopers, beginnen zich uit te spreken over cannabis gebruik. Het was niet te vermijden dat een speler, zoals Monroe, vroeg of laat uit de school zou klappen over de NFL.
Veel van de hypocrisie omtrent middelengebruik is in eerste instantie aangedreven door de war on drugs. Voorgeschreven opioïden en alcohol vormen een van de grootste problemen van Amerika. Cannabis is misschien niet voor al deze middelen een geschikte vervanger. Maar de meeste starre tegenstanders van cannabis worden nu gedwongen om verder te kijken dan hun neus lang is. De huidige kennis, wetenschap en het openbare beleid ondergaan een verandering. Ook de tegenstanders worden geacht om, hoewel langzaam, hetzelfde te doen.
