Zie meer
Zie meer
Zie meer
Zink is een mineraal en een van de vele essentiële micronutriënten die nodig zijn voor een gezond plantendieet. Hoewel cannabis er maar heel weinig van nodig heeft, is het cruciaal voor een aantal fysiologische processen. Zink wordt gebruikt door de cannabisplant om proteïnen en macromoleculaire structuren, zoals membranen, op te bouwen.
Het is ook fundamenteel voor het reguleren van de enzymwerking. Daarnaast heeft zink een coördinerende functie bij genexpressie door het stabiliseren van zowel DNA als RNA structuren. Verder heeft het groeihormoon auxine zink nodig om te functioneren.
Dus als je ooit een cannabis kloon hebt gehad die om onbekende redenen het niet zo goed deed als haar zusjes, kan het zijn dat het zinkgehalte niet in balans was. Vaak merk je eerder een tekort op dan een overvloed. Te veel zink is zeker niet goed voor de plant. Maar het komt veel minder vaak voor en de plant kan beter met die situatie omgaan.
Een overmaat aan zink zorgt er vooral voor dat ijzer niet meer wordt opgenomen, wat makkelijker te herkennen is. Wat veel minder vaak voorkomt, is dat de zinkwaarden zo hoog worden dat de plant vergiftigd raakt. Als dit gebeurt, gaat de cannabisplant gauw dood. Hier wil je niet aan denken!
Dus, we focussen ons op een zinktekort. Een direct zinktekort komt niet veel voor en is vaak een neveneffect van tertiaire oorzaken. Meestal is het best makkelijk te verhelpen.
HOE JE EEN ZINKTEKORT BIJ DE CANNABISPLANT HERKENT
Zink is een onbeweeglijk element. Dit betekent dat als het zich eenmaal ergens bevindt, het niet naar een andere locatie gebracht kan worden waar het het meest nodig is. Als er een tekort optreedt, kunnen oudere delen van de plant de zink reserves niet van de ene naar de andere plek brengen. Dat kan wel met stikstof of fosfor. Daarom doen de vroege tekenen van een zinktekort zich voor bij de nieuwste aanwas, voornamelijk bovenin.
Het kan misschien opvallen dat je plant niet zo krachtig groeit als zou moeten. De internodiale afstand wordt steeds korter. Nieuwe scheuten zien er een beetje anders uit dan de vorige, alsof ze verlegen zijn om open te gaan. De scheut topjes zullen samenkomen, rimpelen en dicht tegen elkaar aan gaan zitten. Als ze dan uiteindelijk opengaan en zich uitstrekken, worden de bladeren vanaf de aderen tot aan de bladrand geel.
Als het probleem vanaf hier niet goed wordt aangepakt, kan het grote schade aanrichten. Het geel worden van de bladeren kan leiden tot roestkleurige vlekjes. De uiteinden en randjes van de bladeren kunnen verschrompelen. Je zult duidelijke tekenen van chlorose zien.
Op dit punt, zijn de bladeren helemaal geel, roodachtig en bruin - ze worden kruimelig en broos. De toppen krullen om, drogen uit en sterven uiteindelijk af. Dit is een vreselijk scenario als de juiste maatregelen niet genomen worden. Met een beetje kennis en zorg, is het iets wat redelijk simpel is om te verhelpen.
OORZAKEN VAN EEN ZINKTEKORT
Tenzij je kweekt in compleet nieuwe, onbekende aarde, is de meest voor de hand liggende oorzaak van een zinktekort bij marihuana dat de pH-waarde in het water uit balans is. Als de pH te alkalisch wordt, kunnen de wortels op een gegeven moment het minerale spoorelement niet meer opnemen. Ook andere micronutriënten, zoals mangaan en koper, worden niet meer goed opgenomen. Stikstof en calcium worden eveneens snel beïnvloed.
Als het om biologische kweek gaat, kun je je veel meer permitteren wat betreft de pH-waarde dan wanneer er chemische meststoffen gebruikt worden. Hoe dan ook is het heel belangrijk om het goed in de gaten te houden - iets wat biologische kwekers niet altijd doen.
Het grootste nadeel van biologisch kweken, is dat het corrigeren van een tekort veel meer tijd kan kosten. Dus de beste oplossing is om het te voorkomen. Houd je pH in de gaten! Omdat biologische teelt zoveel toelaat wat betreft de pH, hebben kwekers de neiging om hun belangrijkste waterbron niet meer te checken. In sommige regionen, of het nou gemeentelijk- of bronwater betreft, kan de pH fluctueren met wel 3 tot 4 punten in een jaar.
Ook een plotselinge toevoer van fosfor kan ervoor zorgen dat wiet ineens geen zink meer opneemt. Ben je een hydroponic expert kweker die niet kan uitleggen waarom je plotseling met zo'n tekort te maken hebt? Heb je de pH meters regelmatig gekalibreerd en leek alles helemaal in orde te zijn, zoals altijd? Het kan aan iets simpels liggen als dat je salpeterzuur op was en je in plaats daarvan fosforzuur hebt gebruikt om de pH te verlagen.
In gebieden met te hard water is een hoog kalksteen- en krijtgehalte calcium- en magnesiumrijk. Dit maakt het een sterke pH-buffer. Je salpeterzuur systeem wat eerst zo stabiel leek, gebruikt nu aanzienlijke hoeveelheden fosforzuur om het sterke alkalische water aan te kunnen. Dit type fosfor is gemakkelijk verkrijgbaar voor opname door de plant en kan leiden tot een zinktekort.
DE WEG NAAR HERSTEL
Als laatste poging, kan het toevoegen van de volgende zink bronnen je helpen: zinksulfaat, zinkchelaat of zinkoxiden. Er zijn verschillende producten waar deze in zitten, maar het hangt ervan af of je helemaal biologisch te werk wilt gaan of chemische meststoffen wilt gebruiken. Houd de gouden regel van het kweken van cannabis in je achterhoofd; minder is meer.
Kraanwater bevat ongeveer 50% van alle cannabis zink benodigdheden. Als je weet dat je aarde van goede kwaliteit is, dan streep je daarmee al de meeste cruciale boosdoeners weg.
Als je net bent begonnen met het gebruik van omgekeerd osmose water, denk er dan aan dat je terug moet geven wat je weghaalt. Begin met het toevoegen van een Ca-Mg mengsel om een buffer op te bouwen voor je water. Check alle opties die er verkrijgbaar zijn, en je zult zien dat het niet moeilijk is om een goed Ca-Mg product te vinden dat ook spoorelementen bevat.
Zodra de potentiële oorzaak van een zinktekort uit de weg is geruimd, moet je een goede flush uitvoeren. Dit maakt de wortels schoon van zoutophoping en haalt oud water weg. Voed opnieuw, maar ietsje lichter. Check of je pH meter gekalibreerd is en goed werkt.
Omdat zink niet beweegt, kun je niet verwachten dat de marihuanaplant er ineens beter uit gaat zien, zelfs niet in het geval van hydro. Het is zelfs zo dat zodra een zinktekort zichtbaar aanwezig is, de aangetaste bladeren of toppen er nooit meer echt beter uit gaan zien. Je moet wachten op nieuwe scheuten die opengaan en die floreren om de balans op te maken. Dit is makkelijker tijdens de vegetatieve fase als de groei explosief is dan tegen het einde van de bloei.
De truc is om de symptomen zo vroeg mogelijk te herkennen. Maak er een gewoonte van om de bladeren constant te checken, van boven naar beneden. Zie je iets aparts? Het eerste teken van onheil is meestal de verkleuring van de weelderige groene bladeren.
De beste kwekers houden strikt een dagboek bij en analyseren constant alles goed. Het is noodzakelijk om alles regelmatig te controleren: de dag en nacht temperaturen, de relatieve luchtvochtigheid, de licht-timers, het druppelsysteem voor verstoppingen, de pompen en de pH-waarde van het water. Het is allemaal van cruciaal belang.
Dus, als je tegen een kweek probleem aanloopt, denk eraan; het komt allemaal neer op het vinden van de oorzaak en niet alleen op het bestrijden van de symptomen.
